Przeciwdziałanie niszczeniu przyrody

Kryzys humanitarny na granicy polsko-białoruskiej spowodował także ogromnie zniszczenia w podlaskich lasach. 

Sama obecność licznych oddziałów wojska i innych służb mundurowych, znacząco wpływa na kondycję przyrodniczą tego obszaru. Wojskowi wydeptują dzikie ścieżki, przybijają na drzewach prześmiewcze tabliczki, śmiecą, nielegalnie palą ogniska, wycinając niekiedy okoliczne drzewa na opał (także na terenie rezerwatu). W lasach, ale także w rzekach leży porozrzucana concentrina, leśnymi drogami pędzą wojskowe ciężarówki , niejednokrotnie zabijając dzikie zwierzęta. Także budowa płotu bardzo negatywnie wpłynęła na środowisko przyrodnicze – przecięto naturalne szlaki migracji zwierząt, dramatycznie zanieczyszczono środowisko, wprowadzone obce gatunki roślin. Okoliczne tereny poprzecinały szerokie, utwardzane drogi, służące do dowożenia kruszywa i innych elementów budowy granicznego płotu. Na budowie jednak się nie skończyło. Niedługo po jej zakończeniu postawiono kolejną konstrukcję – ok. trzymetrowy płot z drutu żyletkowego, śmiertelnie groźny dla wszelkich istot, poruszających się po okolicy. 

Większości tych zniszczeń nie mamy możliwości przeciwdziałać, choć podejmowane są liczne inicjatywy, mające na celu powstrzymanie dalszych zniszczeń przyrody. 

W naszym zasięgu jest jednak sprzątanie lasu i wynoszenie z niego tego wszystkiego, co nie powinno w nim zostać – zużytych ubrań i butów, pozostawionej elektroniki, opakowań po jedzeniu i innych rzeczach. Staramy się regularnie sprzątać opuszczone obozowiska, odzyskiwać pozostawione w nich rzeczy, by ponownie użyć ich podczas udzielania pomocy humanitarnej bądź dołączyć je do zbiorów „leśnych artefaktów”. Cenne rzeczy osobiste staramy się oddawać ich właścicielom – jeśli tylko jest to możliwe.